-
1 cięża|r
Ⅰ m (G ciężaru) 1. (waga) weight- uginał się pod ciężarem bagażu he was sagging under the weight of the luggage2. (ciężki przedmiot) weight, heavy object- dźwigać ogromne ciężary to lift heavy objects- nie podniesiesz tego ciężaru you won’t lift a heavy weight like that3. przen. (brzemię) burden, weight- ciężar odpowiedzialności/obowiązków the burden of responsibility/duties- ciężar starości/sławy/zbrodni the burden of old age/fame/a crime- być/stać się dla kogoś ciężarem to be/become a burden to sb- wziąć na siebie ciężar utrzymywania kogoś/opieki nad kimś to take on the burden of supporting sb/looking after sb- na jej barkach spoczywał ciężar wychowania młodszego rodzeństwa the burden of bringing up her younger brothers and sisters rested on her shoulders4. (obowiązek) (podatkowy, pańszczyźniany) burden, obligation- ciężar płacenia podatków tax burden- nałożyć na kogoś ciężar podatku to impose taxes on sbⅡ ciężary plt pot. weights- trenować ciężary to lift weights, to pump iron pot.- □ atomowy ciężar drobinowy Chem., Fiz. relative molecular mass- ciężar atomowy Chem., Fiz. atomic weight- ciężar właściwy Chem., Fiz. specific gravity■ ciężar gatunkowy weight- sprawy o dużym ciężarze gatunkowym matters of great weight- spadł mi/jej z głowy/piersi/serca ciężar, gdy… it took a. was a (tremendous) load a. weight off my/her mind/chest when…- zdjąć a. zrzucić ciężar z serca to cast off a. get rid of a burdenThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > cięża|r
-
2 obowiąz|ek
Ⅰ m (G obowiązku) duty, responsibility- mieć poczucie obowiązku to have a sense of duty a. responsibility- naszym obowiązkiem jest służyć społeczeństwu it’s our duty to be of service to society- na rodzicach spoczywa obowiązek zapewnienia materialnej opieki dziecku it is the parents’ responsibility to provide for the child- zwolnić kogoś z obowiązku to exempt sb from a requirement, to waive a requirement in sb’s case- zwolnienie z obowiązku służby wojskowej an exemption from military service- zadaję to pytanie z dziennikarskiego obowiązku it’s my duty as a journalist to ask this question- spełnili swój żołnierski obowiązek they did their duty as soldiers- żołnierz ma obowiązek wykonywać rozkazy it’s a soldier’s duty to obey orders- czuć się w obowiązku coś zrobić to feel obliged a. obligated to do sth- moim moralnym obowiązkiem jest protestować przeciwko wojnie I have a moral obligation to protest against war- wzięła na siebie obowiązek opiekowania się siostrzeńcami she took on the responsibilty of looking after her nephews- podlegać obowiązkowi podatkowemu a. płacenia podatków to be subject to taxation, to be required to pay taxesⅡ obowiązki plt duties, obligations- od podwładnych wymagał rzetelnego wykonywania obowiązków he required his subordinates to perform their duties conscientiously- zakres obowiązków a job description- do moich obowiązków należało sprzątanie halu my duties included cleaning up the hall- ma ona liczne obowiązki domowe she has a lot of household duties- prawa i obowiązki obywatela citizens’ rights and duties- nie wypełniał swoich obowiązków he neglected his duties- został zawieszony w obowiązkach ucznia he was suspended from school□ powszechny obowiązek wojskowy Wojsk. national service GB, military serviceThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > obowiąz|ek
См. также в других словарях:
podatnik — m III, DB. a, N. podatnikkiem; lm M. podatnikicy, DB. ów praw. «osoba fizyczna lub prawna obowiązana do płacenia podatków» … Słownik języka polskiego
podatnik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa, lm M. podatnikicy {{/stl 8}}{{stl 7}} ten, kto jest zobowiązany do płacenia podatków {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uwalniać się – uwolnić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} oswobadzać samego siebie z czegoś krępującego ruchy, wydostawać się z czegoś ograniczającego wolność; wyzwalać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Uwalniać się z więzów. Uwolnić się z… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uwolnić — dk VIa, uwolnićnię, uwolnićnisz, uwolnićnij, uwolnićnił, uwolnićniony uwalniać ndk I, uwolnićam, uwolnićasz, uwolnićają, uwolnićaj, uwolnićał, uwolnićany 1. «uczynić wolnym, wypuścić na wolność (np. z niewoli, z więzienia)» Uwolnić jeńców,… … Słownik języka polskiego
